
على(ع) را نمىتوان در اين آينه هاى كوچك ديد. شايد آينه ها را كه
كنار هم بگذاريم گوشهاى از بزرگى على(ع) را بنماياند.
1- پيامبر اكرم(ص) فرموده است: «اى على؛ جز خدا و من، كس
ديگر تو را نشناخت».
2- عايشه گويد: «پدرم، ابوبكر را ديدم كه بسيار به چهره
على بن ابي طالب(ع) نگاه مىكند. گفتم: «اى پدر! چرا تو زياد به چهره على نگاه
مىكنى؟» گفت: «دخترم! از رسول خدا شنيدم كه مىفرمود: نظر كردن به چهره على
عبادت است».
3- عمر از رسول خدا
روايت كرد كه: «اگر مردم بر دوستى على بن ابىطالب(ع) اتفاق و اجتماع مىكردند،
خدا آتش را خلق نمىكرد».
4- معاويه ابن
ابىسفيان با آن همه دشمنى آشكار با آن حضرت، بيان داشته: «علم و فقاهت با مرگ
على(ع) از ميان رفت».
5- جرج جرداق(1)
: «اى جهان! چه مىشد اگر هر چه قدرت و قوه دارى به كار مىبردى و در هر زمان عليى
با آن عقلش، با آن قلبش، با آن زبانش و با آن ذوالفقارش، به عالم مىبخشيدى؟!»
6- جبران خليل جبران(2):
«عرب، حقيقت مقام و قدرش [على(ع)] را نشناخت؛ تا آن كه از همسايگان عرب مردمى از
پارس به پا خاستند و فرق ميان گوهر و سنگريزه را شناختند».
پىنوشت:
1- نويسنده
مسيحى لبنانى؛ مؤلف كتاب «امام على(ع)، صداى عدالت انسانى».
2- نويسنده
و شاعر شهير لبنانى
http://www.leader.ir